تاریخچه صنعت ابکاری کروم در ایران به صورت صنعتی به لطف اطلاعات بدست آمده حدود ۷۰ سال قبل میرسد.
این صنعت توسط مرحوم احمد شهاب لولاگر در خیابان خیام به صورت کاملا مقدماتی در یک کارگاه کوچک فقط با آب نیکل مات افتتاح گردید و بعد به مرور زمان از سال ۱۳۲۰ کارگاه های آبکاری دیگری بنام های مائوک، رنگین، هدایت ، یکی پس از دیگری مشغول به فعالیت شدهاند.
در این فرآیند یون های محلول کروم را به صورت لایهای نازک روی فلز مورد نظر( آند) رسوب میدهند.
حمام الکترولیت معمولا حاوی اسید کرومیک و اسید سولفوریک است.
کروم در مقابل گازها، مواد قلیایی و نمکها مقاوم است.
اما اسید سولفوریک، اسید کرومیک و سایر اسیدهای هالوژن دار در تمام غلظت ها و در تمام درجه حرارتها روی پوشش کروم تاثیر میگذارند.
مراحل آبکاری با کروم
چربی زدایی با استفاده از مواد حلال.
پاک کردن سطح از هرگونه آلودگی بصورت دستی.
انجام مراحل مختلف آماده سازی (بسته به قطعه فرق میکند).
قرار دادن قطعه در حوضچه الکترولیت حاوی کروم، و فرصت دادن به قطعه برای هم دما شدن با محتویات حوض.
اعمال جریان برق برای حصول ضخامت مناسب کروم روی قطعه.
بنابراین کیفیت آبکاری با کروم به کیفیت مواد اولیه بکار رفته بستگی دارد که البته به معنای گران تر بودن فلز نیست بلکه نبود نقص هایی مثل ترک و سوراخ به پدید آمدن سطحی یکنواخت تر کمک می کند.