تست سايش

مقاومت الاستومرها در برابر سایش هنگامی که در معرض جسم ساینده قرار میگیرند معیاری از سایش بدست می دهد . میزان سایش از طریق کاهش حجم یک نمونه استوانه ای شکل تعیین میشود.

هنگامی که محصولات رابری از قبیل تایر، تیوب، کفش، پوشش کف، تسمه نقاله و غیره در تماس با سطح های مختلف قرار میگیرند ، مشخصه سایش آن برای پیش بینی عملکرد نهایی و پیش بینی دوام محصول ضروری است.

روشهای آزمون مختلفی برای شبیه سازی فرآیند سایش وجود دارد. اثبات شده که روشهای منطبق بر DIN 53516/DIN ISO 4649 بهترین روش شبیه سازی سایش است. این روش امکان انجام آزمون های مقایسه ای برای کنترل یکنواختی یک ماده مشخص را فراهم میکند. مقاومت در برابر سایش با حرکت کردن قطعه مورد نظر در طول یک سطح ساینده که بر روی استوانه دورانی نصب شده است اندازه گیری میشود و به صورت کاهش حجم در میلیمتر مکعب یا شاخص مقاومت سایشی به درصد بیان میشود.

این تست طبق استاندارد مطابق با چهار متد انجام می شود:

• A:
  

در این متد از رابر استاندارد نوع ۱# و قطعه ثابت استفاده می شود.

• B:
  

در این متد از رابر استاندارد نوع ۱# و قطعه چرخان استفاده می شود.

• C:
  

در این متد از رابر استاندارد نوع ۲# و قطعه ثابت استفاده می شود.

• D:
  

در این متد از رابر استاندارد نوع ۲# و قطعه چرخان استفاده می شود.

فيزيكی - مكانيكی

مهندسی

• اندازه گیری مقاومت لاستیک ها در برابر سایش

قطعه تست استوانه ای شكل با قطر ۰,۲± ۱۶ ميليمتر و ضخامت حداقل ۶ ميليمتر می باشد كه از صفحه با ضخامت مناسب بريده می شود. تعداد ۳ تا ۱۰ قطعه از هر نمونه مورد نیاز می باشد. در صورتی كه نمونه با ضخامت مناسب موجود نبود، قطعه مورد نياز را می توان از قرار دادن چند قطعه با ضخامت حداقل ۲ ميليمتر به روی يكديگر به دست آورد. سختی نمونه بايد حداقل ۸۰IRHD باشد.

• نتایج مربوط نمونه های شامل حفره یا تخلخل غیر قابل اعتمادند.
• نمونه های دارای سطح ناصاف نسبت به نمونه‌های مسطح نتیجه‌ای با دقت کمتر می دهند.
• انجام تست باید حداقل ۱۶ ساعت بعد از ولکانش یا شکل دهی آمیزه انجام شود.